Les idées diluviennes

Κυριακή, Απριλίου 22, 2007

Le temps des sucres


Η άνοιξη έρχεται απρόοπτα εδώ... είναι απρόβλεπτη και τα σκαμπανευάσματα της θερμοκρασίας είναι εντυπωσιακά. Μοιάζει με ένα χουζούρι μακρύ, η φύση τεντώνεται και ξανακουλουριάζεται γιατί φοβάται να βγάλει τα σκεπάσματα.

Το μόνο που είναι σταθερό είναι το γλύκισμα των σφενδάμων... το σφενδαμοσίροπο, γνωστό ως sirop d'érable στα γαλλικά ή maple syrup στα αγγλικά. Κάθε χρόνο, από τις αρχές Μαρτιου μέχρι τα τέλη του Απρίλη η συγκομιδή χαρίζει ευχαρίστηση στις γευστικές απολήξεις της γλωσσίτσας μας και κυρτώνει τα χείλη μας προς τα πάνω.

Το φαινόμενο δεν είναι πολύπλοκο.

Οι σφένδαμοι βρήκαν μέσο άμυνας κατά του υπερβολικού κρύου για να φτάσουν μέχρι την επόμενη άνοιξη αρτιοί. Για να μην παγώσουν οι χυμοί τους μέσα στον κορμό και σπάσουν όπως τα ξεχασμένα γυάλινα μπουκάλια μπύρας στην κατάψυξη, εκείνοι κατηφορίζουν το φθινόπωρο στις ρίζες και αποθηκευονται εκεί ενώ τα φύλλα αλλάζουν 40 αποχρώσεις.


Όταν αποφασίζει ο ήλιος να γίνεται πιο ζεστός, ξαναρχίζει η τρεχάλα προς τα πάνω. Το "ράφτινγκ" της ζάχαρης προς τα κλαδιά. Τα βράδια, που ο υδράργυρος πέφτει κάτω από το μηδέν, αρχίσει κατάβαση πάλι. Και την επόμενη πάλι βόλτα προς τον ουρανό.


Ένας μύθος λέει πως πριν από εκατοντάδες φεγγάρια, κάπου τέλη Μαρτίου, ένας Αμερινδιάνος χτύπησε και σφήνωσε σε έναν κορμό σφενδάμου το τσεκουράκι του και κρέμασε εκεί έναν κουβά για να μαζέψει βρόχινο νερό. Μάζεψε τον κουβά η γυναίκα του για να βράσει το νερό και ζεσταίνοντας το όλο και έπηζε το υγρό μέχρι που έδωσε ένα σιρόπι ξανθοκόκκινο. Από τη ρωγμή που είχε αφήσει το τσεκούρι έτρεχαν οι χυμοί του δέντρου. 'Ετσι και ανακαλύφθηκε το σιρόπι που έχει γίνει το τυπικό γλύκισμα του Καναδά. Και οι Αμερινδιάνοι δείξανε το θαύμα στους Ευρωπαίους που ήρθαν και εγκαταστήθηκαν στο απρόσιτο αυτό μέρος λόγω του δέους που μπορούν να προκαλέσουν οι αχανείς εκτάσεις και οι μεγάλοι χειμώνες.


Γίνεται σιρόπι υγρό για κρέπες, καραμέλα ζεστή που χύνεται σαν καυτό σίδερο στο χιόνι και πρέπει με ξυλαράκι να το μαζέψεις όσο πιο γήγορα γίνεται για να μην κοκκαλώσει και μετά να το φας σα γλυφιτζούρι, βούτηρο μετά από χτύπημα... σε όλες τις μορφές πάντα νόστιμο.



Σήμερα έκανε ζέστη και λιακάδα, απρόβλεπτα όπως και τη χιονοθύελλα που έριξε την προηγούμενη Κυριακή. Η άνοιξη είναι εδώ... όπως και οι χυμοί της.


--------------------oOo--------------------

5 Comments:

Blogger Νίνα said...

αχ τελεια..!!! απολαυσε το!!!

Απριλίου 23, 2007 3:32 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Σβένδαμος!
Και μόνο το όνομα του είναι μαγικό.
Θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω αυτήν την έξαρση άνοιξης στη γλώσσα μου!

Απριλίου 26, 2007 11:02 π.μ.  
Blogger Unknown said...

Να σου φέρω κανά κουβά να μου τον γεμίσεις;

Χριστούγεννα έρχονται... μελομακάρονα θα κάνουμε.. όλο και θα μου χρειαστεί :p

Απριλίου 27, 2007 3:45 π.μ.  
Blogger Pegasus said...

@nina: μιαμ, σλουρπ, σλουρπ, γλυψ, μιαμ μιαμ... :D

@Dr UQbar: να 'ρθεις, να'ρθεις... :)

@darthiir: Μελομακάρονα; Θα το δοκιμάσουμε. Φτιάξαμε μια μέρα μπακλαβά και έχει μια νοστιμιάααααα!!!!! :Ρ ;)

Απριλίου 29, 2007 8:33 π.μ.  
Blogger Σοφία said...

Πολύ ενδιαφέρον ποστ. Τόσα χρόνια τρώω maple syrup αλλά δεν είχα ιδέα από πού προέρχεται. Τώρα ξέρω ;-)

Μαΐου 31, 2007 2:11 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home