Το κράνος σώζει ζωές

Τώρα που κάνω γενική χειρουργική ως πρακτική καλυπτουμε την τραυματολογία στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι. Μέσα σε μια βδομάδα είχαμε δυο περιστατικά που μου αποδείξανε πόσο ένα κράνος μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Το πρώτο ατύχημα συνέβει σε έναν άντρα γύρω στα 45 που πήρε το σκουτεράκι του και αποφάσισε να κάνει βόλτα. Ούτε μεθυσμένος ήταν, ούτε έτρεχε (πήγαινε με 30 χμ την ώρα). Δε φόρεσε κράνος. Θέλησε να αποφύγει ένα αυτοκίνητο και έπεσε άτσαλα και έφαγε τα μούτρα του (στην κυριολεξία). Δεν είχε παθει πουθενά τίποτα εκτός από το κεφάλι. Είχε ενα τεράστιο εσωτερικό αιμάτωμα στο κεφάλι όταν μας τον φέρανε διασωληνομένο και ειχε πολλαπλα σχπασιματα οστών του κεφαλιού. Αν δεν είχαν επέμβει εγκαίρως οι νευροχειρουργοί δε θα ήταν ζωντανός. Ακόμη όμως δεν ξέρουμε αν του έχει αφήσει κατάλοιπα. Τουλάχιστον θυμάται το ατύχημα κι αυτό είναι ένα συν.

Χθες ήρθε άλλο περιστατικό. Τριανταπεντάχρονος σε μηχανή αγωνιστική, έτρεχε με πάνω από 100χμ την ώρα, έκανε προσπέραση και ήρθε αντιμέτωπος με αυτοκίνητο που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Εσπασε λεκανη, τα δυο του χέρια και ένα πόδι και το κεφάλι του ήταν χωρίς ούτε μια γρατζουνιά. Ηρθε με όλες τις αισθήσεις του στα επείγοντα. Κι αυτός χρειάστηκε χειρουργείο και υποστήριξη με πολλαπλές μεταγγίσεις αίματος αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να του αφήσει κουσούρι στο μυαλό.

Κι εγώ έχω ανέβει σε σκουτεράκι χωρίς κράνος. Δεν το ξανακάνω σίγουρα. Να το σκεφτείτε όταν είναι να ξανακαβαλήσετε μηχανή. Μην το κάνετε χωρίς κράνος έστω κι αν είναι για 5 λεπτά. Oσα δε φέρνει ο χρόνος τα φερνει η στιγμή καμμιά φορά.