Μπλογκοπαίχνιδo

Mε κάλεσε ο αγαπημένος μου Δήμος πριν από κάμποσο καιρό (αλλά τώρα το πήρα χαμπάρι:
http://kompogiannitis.blogspot.com/2008/02/blog.html) σε ένα από τα γνωστά παιχνίδια που κυκλοφορούν στα μπλογκς... και το βρήκα ενδιαφέρον.

Πρέπει να πάρω το πιο κοντινό μου βιβλίο και να γράψω την 6η,7η και 8η περίοδο από την σελίδα 123. Επειδή το βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου είναι ανθολόγιο με ποιήματα του Pablo Neruda, το "Los versos del Capitán" (Οι στίχοι του Καπετάνιου), θα παραθέσω όλο το ποίημα:

TUS PIES

Cuando no puedo mirar tu cara
miro tus pies.

Tus pies de hueso arqueado,
tus pequeños pies duros.

Yo sé que te sostienen,
y que tu dulce peso
sobre ellos se levanta.

Tu cintura y tus pechos,
la duplicada púrpura de tus pezones,
la caja de tus ojos que recién han volado,
tu ancha boca de fruta,
tu cabellera roja,
pequeña torre mía.

Pero no amo tus pies
sino porque anduvieron
sobre la tierra y sobre
el viento y sobre el agua,
hasta que me encontraron.

(μετάφραση στα αγγλικά

Your Feet

When I cannot look at your face
I look at your feet.
Your feet of arched bone,
your hard little feet.
I know that they support you,
and that your sweet weight
rises upon them.
Your waist and your breasts,
the doubled purple
of your nipples,
the sockets of your eyes
that have just flown away,
your wide fruit mouth,
your red tresses,
my little tower.
But I love your feet
only because they walked
upon the earth and upon
the wind and upon the waters,
until they found me. )

Όμορφο ε;

Καληνύχτα... :)