Les idées diluviennes

Παρασκευή, Μαΐου 26, 2006

Σταγόνες στο γιαλό

Ακόμη δεν έμαθα να γράφω. Λατρεία η καλλιγραφία, πείσμα η στρογγυλή φωνή, κραυγή ο ενθουσιασμός. Δεν έμαθα να λίωνουν στο χαρτί το μυαλό και τα μολύβια. Προκαλώ μόνο τον συννεφιασμένο ουρανό να με λιώσει σα ζάχαρη. Δεν παίρνω ομπρέλλα, εμφανίζω τα γυμνά πόδια μου στην άσφαλτο που διψά να ξεπλυθεί απο το παράλογο πήγαινε-έλα του κόσμου που θέλω να πιστεύω πως αλλάζει. Όχι πολύ όμως. Να θυμίζει και κάτι από παλιά, ιδιαίτερα αυτά που κάνουν τα παιδιά να γελούν και τους γεράκους να καμαρώνουν. Αυτά που δίνουν ευχαρίστηση στους τρελούς μας ρυθμούς.

Το σπίτι άλλαξε όψη. Ονειρεύομαι να οδηγήσω εγώ το φορτηγάκι. Παντού βαλίτσες, χαρτιά, εισητήρια, κούτες. Γράφω πάνω στις γεμάτες κούτες. Με μαύρο μαρκαδόρο και κόκκινο. Εκεί ξέρω να γράφω. Όλα είναι χειροπιαστά. Λέξεις που μπορώ να περιγράψω με άλλες λέξεις. Λέξεις που βλέπω και αγγίζω. Εσένα δε μπόρεσα ακόμη να σε ορίσω. Πόσο μάλλον να σε αγγίξω. Δε μπορώ να σε πω.

Σήμερα λιώνω από την ηλιαχτίδα που κατοικεί στα χείλη μου. Δε θέλω να γράψω άλλο. Θέλω να χαράξω το ναι μου στην ωμοπλάτη σου και το πρόσωπό σου στο στήθος μου. Φοβάμαι.

Το μόνο που ξέρω είναι πως τα χνάρια μας θα σταμπαρουν 2006 κύματα και άλλα τόσα όνειρα στις θάλασσες των χεριών μας, με τις καρδιές στα χέρια.

______________
Καλό καλοκαίρι.....

--------------------oOo--------------------

Τετάρτη, Μαΐου 17, 2006

Ruffles

έλα στο κύμα...!!!


16 και σήμερα

--------------------oOo--------------------

Τετάρτη, Μαΐου 10, 2006

Τα μυαλά στα κάγκελα

Αυτές τις μέρες όλο ευτραπελικά σενάρια ξεδιπλώνονται μπροστά μου και δε μπορούσα παρά να τα καταγράψω εδώ!!! Εγώ τωρα που τα σκέφτομαι πριν καν τα αραδιάσω κι έχω πάρει ένα ροδοκόκκινο χρώμα, χαμογελάω και κουνάω το κεφάλι δεξιά-αριστερά γιατί είναι απίστευτα!!!

1ο Σενάριο: Κυριακή 7 Μαϊου
Ξυπνάω νωρίς και βρίσκω πρόφαση να φύγω από το σπίτι για ψώνια. Πάω και αγοράζω όσα είχα σχεδιάσει να πάρω για τη γιορτή της Μητέρας: λουλούδια που λατρεύει η μαμάκα, διάφορα καλλυντικά για τα μαλλιά που ήθελε και καρτούλα φυσικά!!!

Φτάνω έξω από το σπίτι με μεγάλη χαρά για την έκπληξη. Δεν της έχω πει καν «Χρόνια Πολλά», θα νομίζει πως το ξέχασα. Έχω το τεράστιο χαμόγελο της ευχαρίστησης στο πρόσωπο. Κοιτάζω το ρολόι μου για να δω την ώρα και μαζί βλέπω και την ημερομηνία. Ωχ! Σε εφτά μέρες είναι η γιορτή! Δεν πειράζει, χαλάλι της! Της αξίζει να της κάνω τέτοιες εκπλήξεις καθημερινά! Με είδε να καταφτάνω φορτωμένη και όταν της εξήγησα, γέλασε αλλά ένιωσε και τόσο όμορφα. Έλαμπε. Το χάρηκα κι εγώ!
Μα τελείως εκτός τόπου και χρόνου (ειδικά το δεύτερο) είμαι;

2ο Σενάριο: Δευτέρα 8 Μαϊου
Πριν από κάμποσες μέρες μιλούσαμε με την παρέα μου για τα γενέθλια τιυ καθενός μας και πώς θα τα γλεντήσουμε!
Ξάφνου ο φιλαράκος μου ο Inder πετάγεται και φωνάζει: «Βρήκα το τέλειο δώρο για σένα! Θα δεις!!!»
Εν τω μεταξύ, πρέπει να σας πω πως πάντα βρίσκει όμορφα δώρα. Όταν είχε πάει Ινδία μου είχε φέρει μια τσάντα ακριβώς στα γούστα μου!!!
Επειδή δεν έχει πάει Ελλάδα, σκέφτηκα να του φέρω φέτος κάτι από το ταξίδι μου στην πατρίδα. Φοράει φανέλες ποδοσφαιρικών ομάδων από διάφορες χώρες, μια από την Εθνική Ελλάδος ή από τον κυπελλούχο-πρωταθλητή Ολυμπιακό θα του άρεσε στάνταρ!
Τη Δευτέρα στο μάθημα με πλησιάζει και με ρωτάει: «Η Ελλάδα θα παίξει στο Μουντιάλ φέτος;» Επειδή μιλάμε μερικές φορές για αθλητικά κι επειδή η πτήση μου είναι μέσω Γερμανίας, δεν βρήκα την ερώτηση περίεργη! Του απάντησα όχι κι αμέσως κρέμασε τα μούτρα! «Πολύ δεν στενοχωρέθηκε αυτός;» σκέφτηκα. Πρωτού τελειώσω την σκέψη μου, μου λέει: «Σε ρωτάω γιατί είχα σκεφτεί να σου πάρουμε την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος για δώρο!!!»
Πατάω τα γέλια, αυτός με κοιτούσε πείεργα λες και είχε πει κάτι στραβό και όταν του εξήγησα πως αυτό θα του έφερνα από Ελλάδα, συνεχίσαμε να γελάμε δυο!!!

Φανταστείτε σκηνικό όταν θα επέστρεφα από την Ελλάδα και θα βρισκόμασταν αν δε με είχε ρωτήσει: θα προσφέραμε ο ένας στον άλλον το δώρο και όταν θα το ανοίγαμε θα βλεπαμε πως σκεφτόμαστε το ίδιο.
Κολλητάρι, να ‘σαι καλά!!! :)

3ο Σενάριο: Σήμερα!
Πριν από τρεις μέρες, έλαβα την επικύρωση για την έρευνα πάνω στην οποία θα δουλέψω τον Ιούνη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χάρηκα τρελά! Μου δώσανε επίσης τα στοιχεία δυο φοιτητών με τους οποίους θα πρέπει να επικοινωνήσω για να μπορέσουν να με υποδεχτούν στη Σαλόνικα! Διάβασα βιαστικά τα στοιχεία (δηλαδή κοίταξα μόνο το μέηλ) και έγραψα στον έναν. Μέχρι σήμερα δεν ήξερα πως ήταν φοιτητές άλλα νόμιζα πως ήταν καθηγητές.
Η διεύθηνση του ενός είναι κομπογιαννήτης@... και θεώρησα πως αυτό είναι το επίθετό του! Οπότε έγραψα την επιστολή αρχίζοντας με ένα όμορφο και κοσμιότατο «Γειά σας Κύριε Κομπογιαννήτη»
Ο Κύριος Κομπογιαννήτης (ή Δρ Κομπογιαννήτης :Ρ) δε μου είχε απαντήσει ακόμη μέχρι σήμερα το πρωί. Πήγα να κοιτάξω κάποιες πληροφορίες και ξανάπεσα στα στοιχεία τους. Διαβάζω καθαρά αυτή τη φορά και βλέπω πως ο άνθρωπος έχει άλλο όνοματεπόνυμο!!!! Πώπωωωω ντροπή!!! Είχα τηλεφωνήσει και τον υπέυθυνο για τις ανταλλαγες και μου είπε πως τα στοιχεία που έχουμε ανοίκουν σε φοιτητές πρόθυμοι να μας βοηθήσουν! Αυτό ήταν, έγινα σαν το παντζαρί!
Εγραψα πάλι επιστολή λέγοντας πως μόλις είδα το λάθος μου και έβαλα και χιουμοριστικό ύφος και νομίζω πως όλα καλά! :) Το πολύ πολύ να με πάρει για αφηρημένη!!!

Λοιπόν, αυτά ήταν τα αξιοπερίεργα της βδομάδας μέχρι σήμερα!!!
Τώρα σας αφήνω γιατί έχω διάβασμα!!! Γράφω την Παρασκευή! Πάω πρωτού πάθω multisystem failure!!! :P

--------------------oOo--------------------

Σάββατο, Μαΐου 06, 2006

"κάτω απ'τη φούστα του Δερβίση"

Πόδια πρησμένα.
Μάτια που τσούζουν.
Αυχένας τσιτωμένος.
Μαζί συμπτώματα κούρασης.
Κι η ανάσα ακόμη θαρρείς πως χρειάζεται τόση προσπάθεια που σκέφτεσαι να μην πάρεις την επόμενη.
Τα αποθέματα σου τα έχεις καταναλώσει.
Κλείνεις τα βλέφαρα. Φαντάζεσαι τον αιώνιο ύπνο.
Τρόμος.
Σηκώνεσαι τιναγμένος γιατί αδυνατείς να πιστέψεις την μόνη αλήθεια που γνωρίζεις για όλους όσους συναντάς, γνωστούς και άγνωστους, και για όσους δε θα συναντήσεις ποτέ.
Αναπόφεκτο το τέλος.
Ερχόμαστε με μια ημερομηνία λήξης στην τσέπη.
Θεατές στο τέλος των άλλων, πιο συχνά κλαίμε.
Για ποιον;
Για κείνον που έφυγε; Για μας, επειδή η ζωή μας θύμησε ξανά τον δικό μας επικείμενο θάνατο;

Μερικά φαγητά που αγοράζεις μπαγιατεύουν πριν την ημερομηνία που γράφει το κουτί.
Το σημαντικό μάλλον είναι πως πρέπει να αποφασίσεις:
Θες να σαπίσεις πριν την ημερομηνία λήξης σου ή θες να σβήσεις μαζί της;

--------------------oOo--------------------