"θυμάμαι που γελούσες, να μείνω μου ζητούσες παιδί..."

Μπήκε ο τελευταίος μήνας αυτού του χρόνου και μεμιάς ένιωσα πως μεγάλωσα... Ετσι ξαφνικά γνώρισα κάτι που έως τώρα μόνο το φανταζόμουν... όταν αυτό το κάτι μου ψυθυρίζει, νιώθω ακόμα πιο μικρή κι από πέντε χρονών... με φωνάζει κοντά του: «μικρούλα»... και μέσα από εκείνη την αγνότητα σκορπίζεται ορμή. Οταν ένα μικρό παιδάκι θέλει κάτι, με ορμή πέφτει να το αρπάξει... με ορμή πέφτω κι εγώ... και κουρνιάζω σ'εκείνη την αγκαλιά και λίγο πριν κλείσω τα μάτια ζητάω να γευτώ με τα χείλη μου το νανούρισμα της πριν ακόμη αρχίσει να το τραγουδεί... Κι όμως, μεγάλωσα... το διάβασες στα μάτια μου...