Για τα παιδιά που χάθηκαν
Μερικοί άνθρωποι γερνούν πριν την ώρα τους. Οι λόγοι αμέτρητοι.
Κάποιοι επειδή χάσανε την ευκαιρία να ζήσουν την τρελιάρικη και γοητευτική εφηβική εποχή με τους παρωδικούς έρωτες και τις δικαιολογημένες χαζομάρες που επιτρέπει η ηλικία έχοντας να συγκεντρωθούν στη δύναμη που τους περισσεύει από τα αποδιοργανωμένα κύτταρά τους.
άποιοι άλλοι επειδή μάθανε να φέρονται από μικροί σαν μεγάλοι, είτε από κάποιες απαγορεύσεις είτε από φόβο να αφεθούν στην ανεμελιά αναζητώντας όρια και βάσεις παντού. Δεν τολμησανε για την ελευθερία που τους δινόταν. Η ελευθερία τρομάζει.
Μερικοί πάλι γερνούν από έλειψη κινήτρου. Αφήνουν τον εαυτό τους να περιμένει τον Χάρο επειδή δεν έχουν την δύναμη να βάλουν τέλος στη ζωή τους που δεν τους γεμίζει πλέον.
Όλοι τους παιδιά που χάθηκαν.
Γίνεται να γυρίσει κανείς στα χρόνια που γλίστρησαν από τα χέρια του;
_________________________________________________
Μας αφήνεις... πρέπει να σου πω αντίο αλλά δε μπορώ ακόμη.
Κάποιοι επειδή χάσανε την ευκαιρία να ζήσουν την τρελιάρικη και γοητευτική εφηβική εποχή με τους παρωδικούς έρωτες και τις δικαιολογημένες χαζομάρες που επιτρέπει η ηλικία έχοντας να συγκεντρωθούν στη δύναμη που τους περισσεύει από τα αποδιοργανωμένα κύτταρά τους.
άποιοι άλλοι επειδή μάθανε να φέρονται από μικροί σαν μεγάλοι, είτε από κάποιες απαγορεύσεις είτε από φόβο να αφεθούν στην ανεμελιά αναζητώντας όρια και βάσεις παντού. Δεν τολμησανε για την ελευθερία που τους δινόταν. Η ελευθερία τρομάζει.
Μερικοί πάλι γερνούν από έλειψη κινήτρου. Αφήνουν τον εαυτό τους να περιμένει τον Χάρο επειδή δεν έχουν την δύναμη να βάλουν τέλος στη ζωή τους που δεν τους γεμίζει πλέον.
Όλοι τους παιδιά που χάθηκαν.
Γίνεται να γυρίσει κανείς στα χρόνια που γλίστρησαν από τα χέρια του;
_________________________________________________
Μας αφήνεις... πρέπει να σου πω αντίο αλλά δε μπορώ ακόμη.
Posted by Pegasus at 2:30 μ.μ.::
--------------------oOo--------------------
10 Comments:
Πηγασώ; Τι μαυρίλες είναι αυτές;
Και... κοίτα σύμπτωση - μαζί το γράφαμε!!
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο. Αλλά εμείς αφήνουμε τον καιρό να φεύγει χωρίς να ξέρουμε τί θέλουμε και που πάμε...
"Γίνεται να γυρίσει κανείς στα χρόνια που γλίστρησαν από τα χέρια του;"
Πιστεύω πως όχι. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μην αφήσει να γλιστρήσουν και αυτά που έρχονται...
Καλημέρα.
Κάποιοι άνθρωποι γερνούν επειδή έχουν πέσει στις φουρτούνες νωρίς-νωρίς. Η οι προσδοκίες τους - που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητά τους - τους "ρίχνουν".
Δεν έχει νόημα να γυρίζεις πίσω. Οτι χάθηκε, χάθηκε. Αστο εκεί χαμένο. Μπορούν όμως να προσπαθήσουν να ζούν την κάθε στιγμή που έρχεται απο τώρα και στο εξής.
Τίποτα δεν χάνεται, όλα βρίσκονται κρυμμένα κάπου στο βάθος του μυαλού και της ψυχής μας, περιμένουν...
Εγω παλι πιστευω οτι τα χρονια που χαθηκαν ισως βγουν στην πορεια με την μορφη κομπλεξ και απωθημενων... Για σκεψου λιγο ποσοι απο οσους παρουσιασαν παρεκκλινουσα [και κακως εννοουμενη] συμπεριφορα ειχαν "ασχημα παιδικα χρονια"...
Don't look back in anger.
Συμφωνώ με την Μαρίνα. Δες το παρελθόν σαν κάτι που κέρδισες, με θυσίες, με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα (oh so dramatic), αλλά και με γέλιο και αγάπη. Και όσα χάθηκαν, άστα να πάνε. Κάποια πράγματα γίνονται στο χρόνο που πρέπει, και αν περάσει ο καιρός και δεν γίνουν, τι να κάνουμε. Όλοι έχουμε απωθημένα, δεν είμαστε όμως Θεοί και δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα.
@alombar:
Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται! ;) Τα υπόλοιπα τα ξέρεις.
@darthiir: ΄
Ο κολιός τον Αύγουστο κι η pegasus τον Ιούνιο (ότι θυμάμαι χαίρομαι :Ρ) Πετάω για τα πάτρια εδάφη τρεις βδομάδες πριν την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου! :))))))))
@marina:
Καταρχάς καλωσόρισες! :)
Πολύ σωστά αυτά που πρόσθεσες. Θα μπορούσαν να προσθεθούν στο ποστ μου. Είπαμε οι λόγοι αμέτρητοι.
@marina + hopkins:
Carpe Diem αλλά μόνο αν το συνειδητοποιήσεις πως τα έχεις χάσει δε θα τα ξαναφήσεις να σου γλιστρίσουν ξανά τα χρόνια.
@daydreamer:
(πολύ χαίρομαι που σε βλέπω εδώ!)
Πόσο μπορύν να περιμένουν; Κι αν βαρεθούν και φυγουν μια και καλή;
@mn8:
Αν και δεν το είχα κοιτάξει από αυτή την σκοπιά, το θέμα που άνοιξες έχει πολύ συζήτηση. Σου μένουν απωθημένα δύσκολα χρόνια της ζωής σου όταν εκείνες οι αντίξοες συνθήκες που εζησες δεν την συντρόφευαν παρέα, αγάπη, αλληλοβοηθεια και στήριξη. Αν δεν έχεις αυτά δεν μπορείς να "ζήσεις" μέσα σε τέτοιες καταστάσεις. Απλά ανασαίνεις και δεν καταλαβαίνεις πώς περνά ο χρόνος.
@despoina: Λυπάμαι να βλέπω ανθρώπους να φεύγουν από τη ζωή σιγα-σιγά χωρίς να την έχουν ζήσει και χωρίς να προσπαθούν να το κάνουν (από δική τους επιλογή)
Και να ηξερες ποσοι ακομη θα χαθουν με το περασμα του χρονου.Ειναι πολυ σκληρο και το ξερουμε ολοι μας αυτο...
"Αλήθεια πόσο έυκολο είναι να σπάσεις μιαν αλυσίδα;"
Εξαρτάται από τα δόντια με τα οποία σε έχει προικίσει η ζωή...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home