Les idées diluviennes

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 20, 2006

«Θα ‘ρχομαι εγώ με τις σκιές...»




Tourne vers le soleil, l'ombre sera derrière toi.
(proverbe Maori)

Γύρνα προς τον ήλιο και η σκιά θα είναι πίσω σου.
(παροιμία μαορί)


--------------------oOo--------------------

12 Comments:

Blogger hopkins said...

Και για εμάς που δεν κατέχουμε την γλώσσα, μήπως θα μπορούσε να γίνει μια μετάφραση; ;) :D

Φεβρουαρίου 20, 2006 4:28 μ.μ.  
Blogger Pegasus said...

Έκανα λάθος που δεν έβαλα την μετάφραση απευθείας μιας και το μήνυμα είναι πολύ αισιόδοξο... τώρα το άλλαξα! :)))

Φεβρουαρίου 20, 2006 7:23 μ.μ.  
Blogger moonshine said...

Oι σκιές κάποιες φορές είναι ύπουλο πράγμα..οι σκιά του ευατού σου η σκιά των αρνητικων σκέψεων,σκιές ατόμων που μας πλήγωσαν,σκιές που μας ακολουθούν και δε μας αφήνουν να προχωρήσουμε..μάλλον γι'αυτό τα βάλαμε με τις σκιές..;-)..
'Eτσι Αναστασία μου;
Eγω την παροιμία την ερμηνεύω ως γύρνα στην πλάτη σε ο,τιδήποτε σε πονάει και δεν σε αφήνει να πας μπρόστα..Μπορεί να την κατάλαβα λάθος αλλα εμένα με βολέυει.:-)

Φεβρουαρίου 21, 2006 2:11 μ.μ.  
Blogger alombar42 said...

Για μας τους ήλιους ούτε λέξη...

:)))

Φεβρουαρίου 21, 2006 4:17 μ.μ.  
Blogger moonshine said...

Nαι,είναι ωραίο πράγμα οι σκιές..αλλα κάποιες φορές..τελικά είναι θέμα εμπειρίας πως βλέπεις ένα πράγμα...;)χε..χε..Ι hate shadows....:):):)

Oσο για τους ήλιους?Όντως ούτε λέξη...
μας έχουν κάψει....γκρρρρ...
;);)

Φεβρουαρίου 21, 2006 4:36 μ.μ.  
Blogger Pegasus said...

@moonshine:
Όπως τα λες Γεωργία μου... το ερμήνεψα ως "κοίτα τα αισιόδοξα πράγματα της ζωής και άσε όσα σου μαυρίζουν τις σκέψεις πίσω, κάπου που να μην τα βλέπεις"! ;)

@Νυκτοβάτης:
Η σκιά ξεκουράζει... την χρειαζόμαστε όντως. Αλλά δεν χρειάζεται συνέχεια. Πώς θα φτιάξουμε βιταμινούλα D?

@αλομπαρ:
Εσείς οι ηλιαχτίδες παίρνετε χαμόγελα! :))))))

Φεβρουαρίου 21, 2006 10:32 μ.μ.  
Blogger alombar42 said...

Μα από χαμόγελα δεν κατασκευάζονται οι ηλιαχτίδες;

:)

Φεβρουαρίου 22, 2006 5:37 π.μ.  
Blogger ΠΡΕΖΑ TV said...

Το δικο μου πτωμα δεν εχει σκια ουτε καν παρελθον.Ενα αγραφο χαρτι ειναι που το καψαν ενα καλοκαιρι καπου στην Ελλαδα...

Φεβρουαρίου 22, 2006 8:09 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Είσαι η μούσα μου.

Φεβρουαρίου 22, 2006 2:59 μ.μ.  
Blogger Pegasus said...

@alombar:
Η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα; Κάπως έτσι είναι το ερ'ωτημα και σ'αυτή την περίπτωση. :)

@μπλακ περλ:
Από τα ωραιότερα κοπλιμέντα που έχω λάβει.

@drugstv:
Το χαρτί γίνεται στάχτη. Η στάχτη όμως είναι εύφορη και ξαναγεννά, πιο δυνατά, πιο όμορφα!

@νυκτοβάτης:
Εγώ νόμιζα από τσιγάρα.

@σκορπίνα:
Κι όπως έχουν γράψει η Νικολακοπούλου και ο Ξανθούλης (αν δεν κάνω λάθος) "...και στη ζωή να λες oui κι ας είναι σκάρτη!" ;)

Φεβρουαρίου 23, 2006 1:46 μ.μ.  
Blogger Depsorama said...

Πολύ μου άρεσε αυτό-απλό και περιεκτικό.

Ο ήλιος είναι όλα αυτά που σε φωτίζουν και σε κάνουν να λάμπεις. Οι σκιές, όλα και όλοι που σε δένουν κόμπο, σε μαυρίζουν, σε περιορίζουν.

Πως με 10 λέξεις μπορείς να πεις ιστορίες ζωής.

Φεβρουαρίου 24, 2006 10:15 π.μ.  
Blogger alombar42 said...

Beep beep... ακούει κανείς;

Καλημέρα :)

Μαρτίου 02, 2006 3:07 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home