ΙΚΕΣΙΑ

Βήματα αμμουδένια, σβησμένα
Κύματα, κοχύλια μοιρασμένα
Το μισό που ‘χω φιλώ σταγόνα
Φίλα και φύλα το σαν εικόνα

Ασ’τα παράθυρα ανοιγμένα
Τέρψη να χτυπά μάτια κλαμμένα
Απόψε ανάσες γυμνές να μπουν
Σώματα κομμένα να τις γευτούν

Μη σβήνεις το φως, να σβήσεις το «πώς»
Αργά να ‘ρθει ο λυγμός, να κοιμάμαι
Μη σβήνεις το φως, ελπίδας γκρεμός
Ξύπνα με, ξύπνα με, πια δε φοβάμαι.

________________________
"σαν κεράκι ξόδεψε με... στα βαθιά ναυαγησέ με..."