Les idées diluviennes

Τρίτη, Δεκεμβρίου 13, 2005

"Θέλω να λιώνεις, να με παλιώνεις...



...και της ζωής μου να το τελειώνεις
να το τελειώνεις το κρασί μια και μου τ'άνοιξες
δεν ήπιες τίποτα"


Νικολακοπούλου-Τσανακλίδου-Κραουνάκης

--------------------oOo--------------------

5 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Κρασακι κανεις; Στην υγεια σου Πηγασε.

Δεκεμβρίου 13, 2005 3:03 π.μ.  
Blogger παλιός οδοιπόρος said...

"..κρασακι μου συγχωραμε που σε κακολογαω" - Σωκρατης Μαλαμας

πανεμορφη φωτογραφια Αναστασια μου, με εναν δυναμισμος κρυμμενο εξαιρετικα στην απλοτητα του θεματος. μ'εντυπωσιαζουν τετοιες εικονες..

Δεκεμβρίου 13, 2005 10:24 π.μ.  
Blogger Unknown said...

Κάβες μοναξιάς....

Δεκεμβρίου 13, 2005 4:11 μ.μ.  
Blogger Pegasus said...

@ianus: pinot grigio έχεις πίει; Αν και προτιμώ τα κόκκινα, αν βρεις ποτέ αυτό το λευκό, πιές στην υγειά μου ένα ποτήρι (και δυο-και τρία)

@Theodora:
Στα ποτήρια πίνουμε όσους μας λείπουν. Αρα με το κρασί δεν είσαι ποτέ μόνος... είσαι σχεδόν μόνος.

@οδοιπόρος: Να τη και σε μεγαλύτερη ανάλυση!
http://i8.photobucket.com/albums/a30/AnaSa784/brokenglasswithwine.jpg

@Νταρθιίρ: Ετσι ακριβώς...

Δεκεμβρίου 14, 2005 6:49 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το ποτηρι το σπασμενο μπορει ακομα να φιλοξενησει κρασι
κι η ραγισμενη καρδια μπορει παλι να αγαπησει

Κι ειναι πιο ποιητικο το ποτηρι να γερνει σπασμενο στο πατωμα
ετσι κι η καρδια αγαπα καθε φορα πιο δυνατα

Σπαμενο ποτηρι, κοκκινο κρασι. -Σ'αγαπω.

Στο ξυλινο πατωμα περιμενει. -Φερνω τα χειλη στο ποτηρι.

Θα πιω στην υγεια μας. -Θελω να με μεθυσω.

Το κρασι σου θα πιω. -Απο το σπασμενο σου ποτηρι θα πιω.

Δεκεμβρίου 15, 2005 9:22 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home