"...δε θέλω στα όνειρά μου μονάχα πια να σε βρίσκω..." (edit)
Σου τηλεφωνώ για να σ' ακούω να μιλάς...
Εσύ δεν ακούς. Δεν ακούς πια. Μιλάς ακόμη λιγότερο. Δε μιλάς.
Δε νομίζω πως μπορώ να σε δω. Δε θα μπορέσω. Δεν αντέχω το άγγιγμα.
Τα μάτια μου, ζεστά και υγρά, αχνίζουν μπροστά στο κρύο τοίχο που στήνεις.
Θολώνουν όλα.
Με το δάχτυλο θα χαράξω τις τελευταίες λέξεις για σένα όταν πια θα έχει κρυσταλλώσει η πάχνη. Όταν ο χειμώνας θα είναι το μόνο που θα μπορείς να μου προσφέρεις.
Μάλλον δεν κατάφερα ν'αγαπώ όπως θα 'θελα...
Έβαλα τον «μορμόλη» μου να παίξει.
Σ’ακουσα να με ψάχνεις, να μη με βρίσκεις, να με πειράζεις, να θες, να ετοιμάζεις εκπλήξεις, να κουράζεσαι, να ελπίζεις, να μιλάς γελαστά...
Σε έσβησα πια. Ξεχνώ;
Το ξερίζωσα κι ας πας στο καλό...
__________________________
ΥΓ: Το 'πες. Η επανάσταση δεν πρόλαβε ν'αρχίσει καν.
Εσύ δεν ακούς. Δεν ακούς πια. Μιλάς ακόμη λιγότερο. Δε μιλάς.
Δε νομίζω πως μπορώ να σε δω. Δε θα μπορέσω. Δεν αντέχω το άγγιγμα.
Τα μάτια μου, ζεστά και υγρά, αχνίζουν μπροστά στο κρύο τοίχο που στήνεις.
Θολώνουν όλα.
Με το δάχτυλο θα χαράξω τις τελευταίες λέξεις για σένα όταν πια θα έχει κρυσταλλώσει η πάχνη. Όταν ο χειμώνας θα είναι το μόνο που θα μπορείς να μου προσφέρεις.
Μάλλον δεν κατάφερα ν'αγαπώ όπως θα 'θελα...
Έβαλα τον «μορμόλη» μου να παίξει.
Σ’ακουσα να με ψάχνεις, να μη με βρίσκεις, να με πειράζεις, να θες, να ετοιμάζεις εκπλήξεις, να κουράζεσαι, να ελπίζεις, να μιλάς γελαστά...
Σε έσβησα πια. Ξεχνώ;
Το ξερίζωσα κι ας πας στο καλό...
__________________________
ΥΓ: Το 'πες. Η επανάσταση δεν πρόλαβε ν'αρχίσει καν.
Posted by Pegasus at 6:23 μ.μ.::
--------------------oOo--------------------
18 Comments:
Giou Louk laik giou niint e xagk :-)
s'agapaw pegasus
Φύλαξε πάντα αυτά που πήρες. Είναι πολύτιμο φυλακτό.
Θα βρείς καλύτερα, αλλά θα τα οφείλεις σε εκείνα.
δεν νομίζω ότι μπορείς να ξεχάσεις κάτι που σ'ακούμπησε ... απλά προχωράς ... χαμογέλα !
@foveros + ianus: :))))))
@darthiir + kv: ola ta kratas... arkei na kratas ta kala gia na dwseis mono ekeina pio ystera... ;)
Θεοδώρα μου, δεν κατάφερα τίποτα δυστυχώς. Βλέπεις ένα κρυφό και συχαμερό μου "ταλέντο" είναι η μνήμη μου.
...απλά άφωνη...
Ο μορμολης ειν' μορμολης κι εμεις ειμαστε εμεις...:)
Ξέρεις κάτι; Νιώθω απόλυτα κάθε λέξη που γράφεις και ειδικα:
Μάλλον δεν κατάφερα ν'αγαπώ όπως θα 'θελα...
@mormolis + ianus: Το βινύλιο με αυτό το λατρευτό κουτί το είχα λιώσει... δεν παίζει πια από τις μύριες γρατζουνιές που έχει.
@black pearl: Αυτός ο συγκεκριμμένος στίχος είναι του Ζακ Στεφάνου, γι'αυτό και το έγραψα με italic. ;)
apla elpizo o black pearl na gnwrizei ton zak..:)
den kanei na ksaxname pegasus...
Τελικα η αγαπη ειναι μια πληγη που αιμοραγει συνεχεια.
"Μάλλον δεν κατάφερα ν'αγαπώ όπως θα 'θελα..." Νομιζω πως αυτο παντα το καταφερνουμε. Αγαπαμε με τον τροπο που θα θελαμε να μας αγαπουν. Δεν γινεται να αγαπησεις αλλιως.
Αυτο που δεν καταφερνουμε παντα, ειναι να αγαπαμε οπως θα 'θελαν οι αλλοι. Αυτο ειναι μια αλλη ιστορια.
Κρατάς και τα κακά. Για μαθαίνεις τί ΔΕΝ πρέπει να δώσεις και να αναγνωρίζεις από πριν τι πρόκειται να σου δώσουν....
Ποτε δεν αγαπας οπως θα ηθελες...
Στο τελος αυτο που σε πληγωνει δεν ειναι οτι εχασες αυτον που αγαπουσες, αλλα εχασες τη δυνατοτητα να κανεις τα ονειρα σου-των οποιων υπηρξε αναποσπαστο κομματι-πραγματικοτητα.
Χωρισμος(πασης φυσεως)=Ρεκβιεμ για ενα ονειρο...(ή για αμετρητα ονειρα...)
Να προσεχεις τον εαυτο σου γλυκια μου :) να μην αφηνεις κανεναν να κλεβει τα κομματια σου. Αυτο καταλαβα μετα απο μερικα "ρεκβιεμ".(και δεν ηταν του Mozart)
@Isixiaa + Θεοδώρα + Darthiir: Έχετε δίκιο... δεν μπορούμε και δεν κάνει να ξεφεύγουμε από τις αναμ΄νησεις μας. Μας κάνουν αυτό που είμαστε. Μας δίνουν ταυτότητα.
@drugstv: Δε θα έπρεπε να πονάμε κι όμως δεν το αποφεύγουμε...
@ianus:
"Αυτο που δεν καταφερνουμε παντα, ειναι να αγαπαμε οπως θα 'θελαν οι αλλοι. Αυτο ειναι μια αλλη ιστορια."
Λες;
Μου θυμίζει ένα παλιό μου κείμενο... κάποια στιγμή θα το βγάλω στη φόρα! ;)
nina + κλαψολεπιδούλα:
Sweety pies,
μου φτιαξατε την βραδιά.
Νίνα, τα κομμάτια μας θέλουμε δε θέλουμε γίνονται και κομμάτι των ανθρώπων που περνάνε από τη ζωή μας.
Κλαψολεπίδα, έχω γερό στομάχι... περιμένω άλλα φτερουγίσματα! :)))
Δυστυχώς μικρό φτερωτό αλογάκι, δεν μπορώ να σχολιάσω εδώ πέρα. Είμαι από αυτούς τους κυνικούς, σκατόψυχους ανθρώπους που αυτά δεν τους αγγίζουν..
Καλές γιορτές πάντως και να περάσεις όσο καλύτερα μπορείς..
Τελευταία με έχει πιάσει το γλυκανάλατό μου, έχεις δίκιο!!! :Ρ
Σου εύχομαι πανέμορφα Χριστούγεννα γεμάτα με χαρούμενες εκπλήξεις και στιγμούλες χαράς!!! :) Α, και καθόλου προτάσεις για χαρτάκι! :Ρ ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home